Elk kind, iedere leerling heeft zijn eigen talenten in
de vorm van vaardigheden en competenties. Talent heb je volgens mij van nature
uit ‘meegekregen’, het is de aanleg van het kind. Het is belangrijk dat je
hiervoor voldoende aandacht hebt als opvoeder. In hun verdere beroepsleven
zullen deze talenten immers goed van pas komen. Tijdens een sollicitatiegesprek
onderscheid je je immers van anderen door je talenten ‘in de verf’ te zetten
afgestemd op de wensen van de onderneming. Wanneer je tijdens het beoefenen van
een job, je talenten kan uiten, zal je zowel zelfvoldoening ervaren als ook
appreciatie van je werkgever.
We leven in een complexe samenleving waarbij men
(hoge) verwachtingen heeft van burgers. Men verwacht immers dat elk individu
zijn uiterste best doet om zijn/haar ‘steentje bijdragen’ ter optimalisatie van
de economie van een land. Als burger moet je je zo goed mogelijk proberen te
schikken aan maatschappelijke verwachtingen. Ik, als toekomstig leraar
Nederlands, zal bijgevolg belang hechten aan een correct taalgebruik, zowel
mondeling (Standaardnederlands) als ook schriftelijk.
Talenten ontdekken en ontwikkelen Ik denk dat je als opvoeder ervoor moet zorgen dat de
leerling de kans krijgt om zijn talenten optimaal verder te ontwikkelen in een schoolcontext.
Hij moet de leerling een omgeving aanbieden waarin de kans het grootst is dat
de lerende zijn ‘aanleg’ tot uiting kan laten komen m.a.w. ruimte scheppen voor
de spontane ontplooiing van het kind.
Als leerkracht is het
naar mijn mening van primordiaal belang om die talenten zelf te benoemen of
door klasgenoten te laten benoemen. Zo zal een leerling een hoge zelfwaardering
ervaren en bijgevolg zal zijn/haar zelfvertrouwen toenemen. Het levert m.a.w.
heel wat mentale energie op. Sommige leerlingen zijn immers al te vaak gewezen
op wat ze niet zo goed kunnen, dan kan het zéér veel deugd doen om ook eens te
horen wat ze wél goed kunnen. Vermeld altijd ook de positieve aspecten ! Streef
naar een positieve illusie in het kijken naar de ander ! Als we dit allemaal
zouden doen, zouden er vele duurzame succesvolle relaties ontstaan tussen zowel
de leerlingen onderling als ook met de leerkracht.
Elke pluim die je een kind geeft, maakt van hem een vogel zo vrij zo gelukkig zo blij dat hij leeft en dat is het wat elk kind elk mensenkind zo nodig heeft !
Suiker dreigt de grote boosdoener van de 21e
eeuw te worden. Als vaststaat dat gesuikerde frisdranken een belangrijke rol
spelen in de toename op obesitas, is het dan niet beter om frisdranken op
school gewoonweg te verbieden ?
Ik vind dat leerlingen pas leren omgaan met frisdrank
door ermee geconfronteerd te worden. Als je automaten verbiedt, durft dat bij
tieners namelijk een omgekeerd effect te hebben, omdat ze op zoek gaan naar buitenschoolse
automaten. Naar mijn mening is het beter om een schoolbeleid met
uitdoofscenario te voeren. Zo kan je overheen verschillende schooljaren met een
stappenplan werken om frisdranken uit het schoolaanbod te bannen. Hierdoor krijgt een secundaire school wat
meer ruimte en tijd om frisdranken uit de school te krijgen en bieden ze steeds
meer gezondere alternatieven aan: vb.: een automaat vullen met fruitsappen,
vetarme koeken, … ; leerlingen toelaten om water te drinken tijdens de lesuren,
één keer in de week vers fruit aanbieden, aanbod van gezonde belegde broodjes)
waarbij men de voedingsdriehoek in het achterhoofd houdt. Bovendien slaan jongeren soms het ontbijt over. om
voldoende energiereserves aan te leggen voor de voormiddag. Tijd vormt hierbij
namelijk vaak een stoorzender voor jongeren. Als ze bijvoorbeeld vele ochtenden
‘vroeg’ moeten opstaan indien ze relatief ver van school wonen, dan proberen ze
op die manier misschien extra ‘slaaptijd’ te winnen wat onverantwoord is. Het
ontbijt is namelijk de belangrijkste maaltijd van de dag. Met een stevig
ontbijt leg je namelijk de nodige energiereserves aan om geconcentreerd en
actief de voormiddaglessen te volgen. Daarnaast zou een school naar mijn mening ook
activiteiten moeten organiseren met betrekking tot gezonde voeding en beweging.
Zo heeft een school de mogelijkheid om activiteiten zoals een gezond ontbijt,
bezoek aan een voedingsbedrijf, een stickeractie ‘met de fiets naar school’ te
organiseren of een kinesist / voedingsconsulent(e) op school uit te nodigen om kennis
en ervaringen uit te wisselen met de leerlingen. Het belang van voldoende beweging
Naar mijn mening moeten jongeren niet enkel gestimuleerd
worden om een gevarieerd voedingspatroon te hanteren, maar men moet hen ook aansporen
om voldoende te bewegen. Mits voldoende beweging zullen jongeren zich
hoogstwaarschijnlijk fitter voelen, minder snel ziek worden, beter slapen, zich
beter kunnen concentreren op school wat enorm belangrijk is voor een
adolescent.
Een inactieve levensstijl kan immers een sluipmoordenaar
zijn in de vorm van obesitas. Naar mijn mening zouden jongeren elke dag
minstens een uur moeten bewegen. Op de school kan zich dat vertalen in lessen
lichamelijke opvoeding, bewegingstussendoortjes, van klaslokaal wisselen tussen
de verschillende lesuren zorgt natuurlijk ook voor beweging, maar dit is
onvoldoende. Het ontwikkelen van de juiste attitudes kan men bij
jongeren aansturen door ze te confronteren met hun eigen voedings- en
bewegingsgedrag. (vb. Je kan jongeren op regelmatige basis de Coopertest laten
uitvoeren en de vorderingen ervan bijhouden, zoals in een leerlingvolgsysteem.)
Zo kan men hen makkelijker overtuigen van het principe dat evenwichtiger eten
of bewegen hun gezondheid ten goede komt. Indien ze een zekere vooruitgang
zullen ze gemotiveerd zijn om hun grenzen telkens weer te verleggen. Hierdoor
zullen ze zich fitter voelen. Na schooltijd staat het zitgedrag bij televisie,
computer, gsm, … vaak centraal in de leefwereld van tieners. Meer bewegen voor
deze screenkids is bijgevolg echt wel een must ! Daarnaast is het zo dat
jongeren uit een lagere sociale status moeilijker in beweging te krijgen zijn
dan anderen. Vaak krijgen zij niet de kans om zich aan te sluiten bij
sportclubs omwille van te hoge lidgelden en worden ze weinig door hun ouders
gestimuleerd om te bewegen. Een school zou naar mijn mening ook die leerlingen
moeten laten kennismaken met de bestaande verenigingen. Om dit te bereiken, kan
een school een jeugd-of sportvereniging op school uitnodigen om uitleg te geven
over de activiteiten die ze organiseren. Bovendien kunnen ze een overeenkomst met hen
aangaan, zodat alle leerlingen kunnen genieten van een voordeliger tarief om
toe te treden tot een vereniging. Als men bovenstaande
visie effectief wil realiseren, zal er voldoende overleg moeten zijn tussen het
directieteam, het lerarenkorps en de ouderraad. Het hele schoolteam moet immers
dezelfde boodschap uitstralen naar de leerlingen toe. Het introduceren van
gezonde voeding en beweging op school moet m.a.w. worden ingeburgerd in de
schoolcultuur. Een éénmansinitiatief zal immers geen kans tot slagen hebben.
Naar mijn mening is een positief klasklimaat een
basisvoorwaarde om leerkansen optimaal te benutten. Leerlingen moeten zich goed
voelen in de klas, m.a.w. over het nodige welbevinden beschikken. Alleen als
hieraan wordt voldaan, zullen ze in staat zijn om optimaal te leren en graag
naar school komen.
Respect binnen de klasmuren !
Ik hecht veel belang aan fundamentele aanvaarding
binnen mijn klasmuren, zowel tussen leerkracht-leerling als ook tussen
leerlingen onderling.
Leerkracht-leerling: Fundamentele aanvaarding is
volgens mij het codewoord. Elke leerling is uniek. Als leerkracht moet je
ieders eigenheid respecteren. Als
alle leerlingen het gevoel hebben dat ze door mij worden gerespecteerd, zullen
zij mij ook respecteren als leerkracht. Hierdoor zullen hun kansen op
ontwikkeling en leren hierdoor toenemen.
Leerlingen onderling: Elke leerling heeft nood aan
basisveiligheid. Ik vind het belangrijk dat leerlingen geen angst hebben om
‘hun stem te laten horen’ tijdens de les ; hun inbreng niet laten bepalen door
de mogelijke reacties van anderen. Een leerling moet zich naar mijn mening
veilig en gewaardeerd voelen binnen de klasmuren waarbij ik de koppeling kan
maken naar een emancipatorische onderwijsvisie. Leerlingen moeten leren zich in
de plaats van iemand anders te stellen om zo in staat te zijn om adequaat te
kunnen reageren.
Mijn bovenstaande visie vertaalde zich in volgende stage-ervaring:
Ik gaf les aan een klasgroep waarin er een paar leerlingen soms opmerkingen te
verduren kregen van klasgenoten. vb. Af en toe durfden enkele leerlingen lachen
met een ‘domme vraag’ of een fout antwoord dat werd gegeven door een
klasgenoot. Hier heb ik meteen afkeurend op gereageerd. Ik reageerde op
adequate toon: “Je lacht andere
leerlingen niet uit, zou jij zelf graag uitgelachen worden ? Geen enkele vraag of antwoord is ‘dom’. Iedereen
maakt fouten, ouders, leerkrachten, de directeur, … ik ook.” Op deze manier
trachtte ik preventief te reageren en de risicofactoren in te perken.
Ik kan hier ook de link maken naar de brochure
“Leerkracht veerkracht”(Borg de
Zorg-project) waarin staat dat “het realiseren van positieve bindingen met je
leerlingen een basisvoorwaarde is om in de school en in je klas de
onderwijsdoelstellingen (= kennis, inzicht en vaardigheden) te realiseren.
Monitoring Naar mijn mening moet een leerkracht waken over zijn
klasgroep door op te treden als een regisseur. Dit houdt in dat en leerkracht
tegelijk lesgeeft en tegelijkertijd oog heeft voor detail, zodat je een
antwoord krijgt op volgende vraag: “Hoe gaan de leerlingen met elkaar om ?” Als
leerkracht moet je m.a.w. ook aan monitoring doen, ook buiten de klasmuren.
Wanneer je bijvoorbeeld toezicht houdt op de speelplaats, kan je bepaalde zaken
opmerken die de onderlinge relaties tussen de leerlingen voor je duidelijk
maken en hier eventueel (indien nodig) adequaat op reageren. Leerlingen moeten
het gevoel hebben dat de leerkracht hen gezien heeft, zodat ze geen gedrag
vertonen die ingaat tegen de schoolafspraken. Warme duidelijkheid Leerlingen moeten niet enkel worden aangesproken
worden wanneer ze ongewenst gedrag vertonen in de klas. Het is immers even
belangrijk om leerlingen naar mijn mening positief te bekrachtigen. Toon m.a.w.
geregeld een blijk van waardering aan je leerlingen wat hen zelfvoldoening en
motivatie zal geven. Dit kan wanneer we ze een positieve attitude vertonen
tijdens de les. Zowel bij negatief als ook bij positief gedrag is het wenselijk
om het gedrag concreet te benoemen, zodat de leerling(en) weten waarover het
gaat.
Niettemin is non-verbaal gedrag naar mijn mening
minstens even belangrijk. Je hoeft je
boodschap namelijk niet expliciet uit te spreken. Door te knikken of te
glimlachen kan je al aandacht geven voor de ideeën van een ander. Ik vind dat leraren een positief
open contact moeten onderhouden waarbij ze behulpzaam en geduldig zijn en op
die manier hun leerlingen optimaal begeleiden in hun leerproces.
Empathie Vraag je als
leerkracht steeds af: “Waar zijn mijn leerlingen mee bezig?” Hierbij moet je ernaar streven om een
zo helder mogelijk beeld te vormen van de leef-en belevingswereld van je
leerlingen. Bijgevolg kan je tijdens je lessen hierop inspelen door zowel
mondeling als ook je lesmateriaal op hun leefwereld af te stemmen. Hierdoor zal
de betrokkenheid en participatie van je leerlingen ten goede komen. Bovendien
moet je tijdens het leerproces van je leerlingen je dezelfde vraag stellen. Je
moet als leerkracht immers proberen in te schatten welke moeilijkheden de
leerlingen ondervinden, zodat je voldoende tijd kunt voorzien om die
‘hindernissen’ te overwinnen. Wanneer je merkt dat een leerling een bepaald
leerstofonderdeel nog niet goed onder de knie, is het noodzakelijk om hem/haar
remediëring op maat aan te bieden. Tijdens het leerproces is het zaak om te
differentiëren, zodat je tegemoetkomt aan de noden van elke leerling.
Volgend filmpje vat mijn bovenstaande visie goed samen en toont vooral ook het effect op de leerling: "Een leraar die in je gelooft is goud waard."
Opgehaald van YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=t1ywaeL5YM0
Ik postte
eerder al een bericht op mijn blog over de digitale uitdaging van het
onderwijs. Leraren moeten leren om ICT te integreren in hun onderwijspraktijk.
Ze moeten m.a.w. ‘up-to-date’ blijven. Dit kan via bijscholingen die ik toen
aanhaalde, maar nu heb ik ook een interessant artikel gevonden over “vloggen”.
Vloggen is een
samenstelling van de woorden video en bloggen. Het is hierbij de bedoeling dat
leerlingen een vernieuwende les op vlak van mediawijsheid filmen en vervolgens posten.
Zo zal de meeste innovatieve leraar van elke school ‘in-the-picture’ komen te
staan. Samsung organiseert immers een wedstrijd over vloggen. Klassen hebben
nog tot 9 december de kans om een mediawijze les van één van hun leerkrachten
te filmen. Dit vind ik een goed initiatief. Des te meer omwille van het feit
dat de winnaar zal worden bepaald door het verzamelen van zoveel mogelijk
likes. Op deze manier zal Samsung er volgens mij in slagen om de digitalisering
in het onderwijs verder aan te wakkeren.
Bovendien
komen leraren vaak voor ‘digitale hindernissen’ te staan die ze moeilijk kunnen
overwinnen. De meeste voorkomende zijn geen Wi-Fi in het klaslokaal en een
gebrek aan vaardigheden. De school staat in voor de uitrusting voor de
klaslokalen, dus op zich kun je als leraar enkel hopen dat er Wi-Fi is.
Niettemin kan je de tweede hindernis wel zelfstandig overwinnen. Ik vind het
een zéér goed idee om leraren van elkaar te laten leren. De ‘digital natives’
onder het leerkrachtenkorps kunnen de ICT-behoefte van andere leraren immers
vervullen.
Ik ga ervan uit dat er in
elke school standaard een paar mediawijze leraren aanwezig zijn. Het is naar
mijn mening hun verantwoordelijkheid om de rest van schoolteam ‘op sleeptouw te
nemen’ en hen warm te maken voor ICT-integratie in hun lessen. Ze kunnen dit
doel volgens mij op diverse manieren bereiken: tutorials maken over handige
ICT-tools, ICT-vragen van leraren beantwoorden en samen op zoek gaan naar een
oplossing ; de school warm maken voor het creëren van een digitale leeromgeving
door de meerwaarde erbij te vermelden. De digitalisering van het onderwijs zou
voor leraren immers een verrijking kunnen betekenen tijdens hun lesgeven,
indien ze ICT op een functionele wijze integreren in hun lessen. Daarnaast komt
dit ook ten goede van de leerlingen, want hun betrokkenheid zal
hoogstwaarschijnlijk verhogen, waardoor het leereffect ook groter zal zijn. Geraadpleegde bron: Vloggen helpt leerkrachten
met technologie. (sd).
(28/11/16) Opgehaald van metrotime: http://nl.metrotime.be/2016/11/28/partners/vloggen-helpt-leerkrachten-technologie/
